第一章论语学而篇

zǐ yuē xu? ?r shí xí zhī bù yì yua hū yǒu p?ng zì yuǎn fāng

子曰: 学而时习之，不亦悦乎。有朋自远方lái bú yì la hūr ?n bù zhī ?r bú yùn bú yì jūn zǐ hū 来，不亦乐乎。人不知而不愠，不亦君子乎。(1)

yǒu zǐ yuē qí w?i r?n yě xiào tì ?r hào fàn shàng zhě xiǎn yǐ

有子曰:其为人也孝悌，而好犯上者，鲜矣; bù hào fàn shàng ?r hào zu? luàn zhě wai zhī yǒu yě jūn zǐ wù běn 不好犯上，而好作乱者，未之有也。君子务本，běn lì ?r dào shēng xiào tì yě zhě qí w?i r?n zhī běn yú 本立而道生;孝悌也者，其为仁之本欤。(2) zǐ yuē qiǎo yán lìng sa xiǎn yǐ r?n

子曰:巧言令色，鲜矣仁。(3)

zēng zǐ yuē wú rì sān xǐng wú shēn wai r?n m?u ?r bú zhōng hū

曾子曰:吾日三省吾身:为人谋而不忠乎,

yǔ p?ng yǒu jiāo ?r bú xìn hū chuán bù xí hū

与朋友交而不信乎,传不习乎,(4)

zǐ yuē dǎo qiān shang zhī gu? jìng shì ?r xìn ji? y?ng ?r ài r?n 子曰:道千乘之国，敬事而信，节用而爱人，shǐ mín yǐ shí 使民以时。(5)

zǐ yuē dì zǐ rù z? xiào chū z? tì jǐn ?r xìn fàn ài zh?ng

子曰: 弟子入则孝，出则悌，谨而信，泛爱众，?r qīn r?n

xíng yǒu yú lì z? yǐ xu? w?n

而亲仁;行有余力，则以学文。(6)

zǐ xià yuēxián xián yì sa shì fù mǔ n?ng ji? qí lì shì jūn n?ng 子夏曰:贤贤易色，事父母能竭其力，事君能zhì qí shēn yǔ p?ng yǒu jiāo yán ?r yǒu xìn suī yuē wai xu? wú bì wai 致其身，与朋友交，言而有信。虽曰未学，吾必谓zhī xu? yǐ

之学矣。(7)

zǐ yuē jūn zǐ bú zh?ng z? bù wēi xu? z? bú gù zhǔ zhōng xìn

子曰:君子不重则不威，学则不固;主忠信，wú yǒu bù rú jǐ zhě gu? z? wù dàn gǎi

无友不如己者，过则勿惮改。(8)

zēng zǐ yuē shan zhōng zhuī yuǎn mín d? guī h?u yǐ

曾子曰:慎终追远，民德归厚矣。(9)

zǐ qín wan yú zǐ g?ng yuē fū zǐ zhì yú shì bāng yě bì w?n qí

子禽问于子贡曰:夫子至于是邦也，必闻其zhang qiú zhī yú yì yǔ zhī yú zǐ g?ng yuē fū zǐ wēn liáng gōng 政;求之欤，抑与之欤,子贡曰:夫子温、良、恭、jiǎn ràng yǐ d? zhī fū zǐ zhī qiú zhī yě qí zhū yì hū r?n zhī qiú 俭、让以得之;夫子之求之也，其诸异乎人之求zhī yú

之欤。(10)

zǐ yuē fù zài guān qí zhì fù m? guān qí xíng sān nián wú gǎi yú

子曰:父在观其志，父没观其行;三年无改于fù zhī dào kě

wai xiào yǐ

父之道，可谓孝矣。(11)

yǒu zǐ yuē lǐ zhī y?ng h? w?i guì xiān wáng zhī dào sī w?i měi

有子曰:礼之用，和为贵。先王之道，斯为美。xiǎo dà y?u zhī yǒu suǒ bù xíng zhī h? ?r h? bù yǐ lǐ ji? zhī 小大由之，有所不行。知和而和，不以礼节之，yì bù kě xíng yě

亦不可行也。(12)

yǒu zǐ yuē xìn jìn yú yì yán kě fù yě gōng jìn yú lǐ yuǎn

有子曰:信近于义，言可复也;恭近于礼，远chǐ rǔ yě yīn bù shī qí qīn yì kě zōng yě

耻辱也;因不失其亲，亦可宗也。(13)

zǐ yuē jūn zǐ shí wú qiú bǎo jū wú qiú ān mǐn yú shì ?r shan

子曰:君子食无求饱，居无求安，敏于事而慎yú yán jiù yǒu dào ?r zhang yān kě wai hào xu? yě yǐ

于言，就有道而正焉，可谓好学也已。(14)

zǐ g?ng yuē pín ?r wú chǎn fù ?r wú jiāo h? rú zǐ yuē kě

子贡曰:贫而无谄，富而无骄，何如,子曰:可yě wai ru? pín ?r la fù ?r hào lǐ zhě yě zǐ g?ng yuē shī yún 也，未若贫而乐，富而好礼者也。子贡曰:诗云: rú qiē rú cuō rú zhu? rú m? qí sī zhī wai yú zǐ yuē cì yě 如切如磋，如琢如磨，其斯之谓欤,子曰:赐也，shǐ kě yǔ yán shī yǐ yǐ gào zhū wǎng ?r zhī lái zhě

始可与言诗已矣;告诸往而知来者。(15)

zǐ yuē bù huàn r?n zhī bù jǐ zhī huàn bù zhī r?n yě

子曰:不患人之不己知，患不知人也。(16)