【小学 一年级语文】《弟子规》全文拼音版 共(13页)
《弟子规》全文带拼音
《弟子规》全文带拼音zǒng xù总叙dì zǐ guī shèng rén xùn弟子规，圣人训。
shǒu xiào tì cì jǐn xìn首孝悌，次谨信。
fà nài zhòng ér qīn rén泛爱众，而亲仁。
yǒu yú lì zé xué wén有余力，则学文。
rù zé xiào入则孝fù mǔ hū yìng wù huǎn父母呼，应勿缓。
fù mǔ mìng xíng wù lǎn父母命，行勿懒。
fù mǔ jiào xū jìng tīng父母教，须敬听。
fù mǔ zé xū shùn chéng父母责，须顺承。
dōng zé wēn xià zé qìng冬则温，夏则凊。
chén zé xǐng hūn zé dìng晨则省，昏则定。
chū bì gào fǎn bì miàn出必告，反必面。
jū yǒu cháng yè wú biàn居有常，业无变。
shì suī xiǎo wù shàn wéi事虽小，勿擅为。
gǒu shàn wéi zǐ dào kuī苟擅为，子道亏。
wù suī xiǎo wù sī cáng物虽小，勿私藏。
gǒu sī cáng qīn xīn shāng苟私藏，亲心伤。
《弟子规》全文及注释(附拼音)
弟子规dì zǐ guīshèng rén xùn shǒu xiào tìcì jǐn xìn弟子规圣人训首孝弟次谨信fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lìzé xué wén泛爱众而亲仁有余力则学文【解释】《弟子规》这本书，是依据至圣先师孔子的教诲而编成的生活规范。
首先在日常生活中，要做到孝顺父母，友爱兄弟姐妹。
其次在一切日常生活言语行为中要小心谨慎，要讲信用。
和大众相处时要平等博爱，并且亲近有仁德的人，向他学习，这些都是很重要非做不可的事，如果做了之后，还有多余的时间精力，就应该好好的学习六艺等其他有益的学问。
rù zé xiào入则孝fù mǔ hūyìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zéxū shùn chéng父母教须敬听父母责须顺承【解释】父母呼唤，应及时回答，不要慢吞吞的很久才应答，父母有事交代，要立刻动身去做，不可拖延或推辞偷懒。
父母教导我们做人处事的道理，是为了我们好，应该恭敬的聆听。
做错了事，父母责备教诫时，应当虚心接受，不可强词夺理，使父母亲生气、伤心。
（君子闻过则喜，小人闻过则怒。
）dōng zé wēn xià zé jìng chén zé xǐng hūn zé dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chū bì gào fǎn bì miàn jū yǒu cháng yè wú biàn出必告反必面居有常业无变【解释】侍奉父母要用心体贴，在二十四孝故事里，九岁的黄香，为了让父亲安心睡眠，夏天睡前会帮父亲把床铺扇凉，冬天寒冷时会为父亲温暖被窝，实在值得我们学习。
《弟子规》汉语拼音全文注音版
《弟子规》汉语拼音全文注音版编者按：《弟子规》本来不是佛教经典，但是一本儿童关于道德的启蒙教育的重要书籍，明华居士在此推荐。
由于学佛网无相关分类，所以放到经书这一栏目下。
《弟子规》这本书，影响之大，读诵之广，仅次于《三字经》。
《弟子规》原名《训蒙文》，原作者李毓秀（公元1662年至1722年）是清朝康熙年间的秀才。
以「论语」「学而篇」弟子入则孝，出则悌，谨而信，泛爱众，而亲仁，行有余力，则以学文为中心。
分为五个部分，具体列述弟子在家、出外、待人、接物与学习上应该恪守的守则规范。
后来清朝贾存仁修订改编《训蒙文》，并改名《弟子规》，是启蒙养正，教育子弟敦伦尽份防邪存诚，养成忠厚家风的最佳读物。
祖宗虽远，祭祀不可不诚。
子孙虽愚，经书不可不读。
废经废伦，治安败坏根由。
贪瞋痴慢，人心堕落原因，欲致天下太平，须从根本着手。
图挽犯罪狂澜，唯有明伦教孝。
误根本为枝末，认枝末为根本。
为求解决问题，反倒制造问题。
君子唯有务本，本务邦国自宁。
俗云：「教儿初孩，教妇初来」，儿童天性未染污前，善言易入；先入为主，及其长而不易变；故人之善心、信心，须在幼小时培养；凡为人父母者，在其子女幼小时，即当教以读诵经典，以培养其根本智慧及定力；更晓以因果报应之理，敦伦尽分之道；若幼小时不教，待其长大，则习性已成，无能为力矣！三字经曰：「养不教，父之过；教不严，师之惰。
」；「教之道，贵以专。
」，而非博与杂；故一部经典，宜读诵百至千遍，苏东坡云：「旧书不厌百回读，熟读深思子自知」。
现在教学，坏在博与杂，且不重因果道德及学生读经、定力之培养，至有今日之苦果。
企盼贤明父母师长，深体斯旨；此乃中华文化之命脉所系，中华子孙能否长享太平之关键，有慧眼者，当见于此。
dìzǐguī弟子规zǒng xù【总叙】dìzǐguīshèngrénxùn shǒuxiàotìcìjǐnxìn弟子规圣人训首孝悌次谨信fànàizhòng érqīnrén yǒuyúlìzéxuéwén泛爱众而亲仁有余力则学文rùzéxiào【入则孝】fùmǔhūyìngwùhuǎn fùmǔmìng xíngwùlǎn 父母呼应勿缓父母命行勿懒fùmǔjiào xūjìngtīng fùmǔzéxūshùnchéng 父母教须敬听父母责须顺承dōngzéwēn xiàzéqìng chénzéxǐng hūnzédìng 冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgào fǎnbìmiàn jūyǒucháng yèwúbiàn 出必告反必面居有常业无变shìsuīxiǎo wùshànwéi gǒushànwéi zǐdàokuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuīxiǎo wùsīcáng gǒusīcáng qīnxīnshāng 物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīnsuǒhào lìwèijùqīnsuǒwùjǐnwèiqù亲所好力为具亲所恶谨为去shēnyǒushāng yíqīnyōu déyǒushāng yíqīnxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīnàiwǒxiàohénán qīnzēngwǒxiàofāngxián 亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīnyǒuguòjiànshǐgēng yíwúsèróuwúshēng 亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiànbúrùyuèfùjiàn hàoqìsuítàwúyuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīnyǒujíyàoxiāncháng zhòuyèshìbùlíchuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāngsānnián chángbēiyèjūchùbiàn jiǔròujué丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāngjìnlǐjìjìnchéng shìsǐzhěrúshìshēng丧尽礼祭尽诚事死者如事生chūzétì【出则弟】xiōngdàoyǒu dìdàogōng xiōngdìmùxiàozàizhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqīng yuànhéshēng yányǔrěn fènzìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐnshíhuòzuòzǒu zhǎngzhěxiān yòuzhěhòu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrén jídàijiào rénbùzài jǐjídào长呼人即代叫人不在已即到chēngzūnzhǎng wùhūmíng duìzūnzhǎng wùxiànnéng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyīzhǎngwúyán tuìgōnglì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎchéngxiàjūguòyóudài bǎibùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhělìyòuwùzuòzhǎngzhězuòmìngnǎizuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūnzhǎngqián shēngyàodīdībùwén quèfēiyí尊长前声要低低不闻却非宜jìnbìqūtuìbìchíwènqǐduìshìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfùrúshìfùshìzhūxiōng rúshìxiōng事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn【谨】zhāoqǐzǎo yèmiánchílǎoyìzhìxīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chénbìguàn jiānshùkǒu biànniàohuízhéjìngshǒu 晨必盥兼漱口便溺回辄净手guānbìzhèng niǔbìjiéwàyǔlǚjùjǐnqiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguānfúyǒudìngwèi wùluàndùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjiébúguìhuáshàngxúnfèn xiàchènjiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐnshíwùjiǎnzéshíshìkěwùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则niánfāngshào wùyǐnjiǔyǐnjiǔzuìzuìwéichǒu年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōngróng lìduānzhèng yīshēnyuán bàigōngjìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiànyùwùbǒyǐwùjījùwùyáobì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎnjiēlián wùyǒushēng kuānzhuǎnwān wùchùléng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqìrúzhíyíng rùxūshìrúyǒurén执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng mángduōcuòwùwèinán wùqīnglüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòunàochǎng juéwùjìn xiépìshìjuéwùwèn斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiāngrùmén wènshúcúnjiāngshàngtáng shēngbìyáng 将入门问孰存将上堂声必扬rénwènshuíduìyǐmíng wúyǔwǒbùfēnmíng人问谁对以名吾与我不分明yòngrénwùxūmíngqiútǎngbùwèn jíwéitōu用人物须明求倘不问即为偷jièrénwùjíshíhuán hòuyǒujíjièbùnán借人物及时还后有急借不难xìn【信】fánchūyán xìnwéixiān zhàyǔwàng xīkěyān凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduōbùrúshǎo wéiqíshìwùnìngqiǎo 话说多不如少惟其是勿佞巧jiānqiǎoyǔhuìwūcíshìjǐngqìqièjièzhī奸巧语秽污词市井气切戒之jiànwèizhēn wùqīngyán zhīwèidìwùqīngchuán 见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēiyíwùqīngnuògǒuqīngnuòjìntuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fándàozìzhòngqiěshūwùjíjíwùmóhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōcháng cǐshuōduǎn bùguānjǐmòxiánguǎn 彼说长此说短不关己莫闲管jiànrénshàn jísīqízòngqùyuǎn yǐjiànjī见人善即思齐纵去远以渐跻jiànrénèjínèixǐng yǒuzégǎi wújiājǐng见人恶即内省有则改无加警wéidéxuéwéicáiyìbùrúrén dāngzìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfúruòyǐnshíbùrúrén wùshēngqī若衣服若饮食不如人勿生戚wénguònùwényùlèsǔnyǒulái yìyǒuquè闻过怒闻誉乐损友来益友却wényùkǒng wénguòxīn zhíliàngshìjiànxiāngqīn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīnfēi míngwéicuòyǒuxīnfēi míngwéiè无心非名为错有心非名为恶guònénggǎi guīyúwútǎngyǎnshìzēngyìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhòng【泛爱众】fánshìrén jiēxūài tiāntóngfùdìtóngzài凡是人皆须爱天同覆地同载xìnggāozhěmíngzìgāo rénsuǒzhòng fēimàogāo 行高者名自高人所重非貌高cáidàzhěwàngzìdàrénsuǒfúfēiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunéng wùzìsīrénsuǒnéng wùqīngzī己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎnfùwùjiāopín wùyàngùwùxǐxīn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rénbùxián wùshìjiǎo rénbùān wùhuàrǎo人不闲勿事搅人不安勿话扰rényǒuduǎn qièmòjiērényǒusīqièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫说dàorénshàn jíshìshàn rénzhīzhīyùsīmiǎn道人善即是善人知之愈思勉yángrénèjìshìèjízhīshèn huòqiězuò扬人恶即是恶疾之甚祸且作shànxiāngquàn déjiējiàn guòbùguīdàoliǎngkuī善相劝德皆建过不规道两亏fánqǔyǔguìfēnxiǎo yǔyíduōqǔyíshǎo凡取与贵分晓与宜多取宜少jiāngjiārén xiānwènjǐjǐbúyùjísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēnyùbào yuànyùwàng bàoyuànduǎn bàoēncháng 恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dàibìpúshēnguìduān suīguìduān cíérkuān待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrén xīnbùrán lǐfúrén fāngwúyán势服人心不然理服人方无言qīn rén【亲仁】tóngshìrén lèibùqíliúsúzhòng rénzhěxī同是人类不齐流俗众仁者希guǒrénzhěrénduōwèi yánbúhuìsèbúmèi果仁者人多畏言不讳色不媚néngqīnrén wúxiànhǎo dérìjìn guòrìshǎo能亲仁无限好德日进过日少bùqīnrén wúxiànhài xiǎorénjìn bǎishìhuài不亲仁无限害小人进百事坏yúlìxuéwén【余力学文】búlìxíng dànxuéwén zhǎngfúhuáchénghérén 不力行但学文长浮华成何人dànlìxíng bùxuéwén rènjǐjiàn mèilǐzhēn但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎyǒusāndào xīnyǎnkǒu xìnjiēyào读书法有三到心眼口信皆要fāngdúcǐwùmùbǐcǐwèizhōng bǐwùqǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuānwéixiàn jǐnyònggōng gōngfūdào zhìsètōng 宽为限紧用功工夫到滞塞通xīnyǒuyísuízhájìjiùrénwèn qiúquèyì心有疑随札记就人问求确义fángshìqīng qiángbìjìng jīànjiébǐyànzhèng房室清墙壁净几案洁笔砚正mòmópiān xīnbùduān zìbújìng xīnxiānbìng墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎnjíyǒudìngchùdúkànbìhuányuánchù列典籍有定处读看毕还原处suīyǒujíjuànshùqíyǒuquēhuài jiùbǔzhī虽有急卷束齐有缺坏就补之fēishèngshūbǐngwùshìbìcōngmíng huàixīnzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbào wùzìqìshèngyǔxián kěxúnzhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致。
弟子规全文-带拼音(可打印版)
弟子规全文-带拼音(可打印版)dìzǐguī弟子规zǒng xù【总叙】dìzǐguīshèng réｎxùｎshǒｕxiàｏtìcìjǐｎxìｎ弟子规圣人训首孝悌次谨信fàｎàｉzhòngéｒqīｎréｎyǒｕyúlìzéxuéwéｎ泛爱众而亲仁有余力则学文rùzéxiàｏ【入则孝】fùmǔhūyìng wùhuǎｎfùmǔmìng xíng wùlǎｎ父母呼应勿缓父母命行勿懒fùmǔjiàｏxūjìng tīng fùmǔzéxūshùｎchéng 父母教须敬听父母责须顺承dōng zéwēｎxiàzéqìng chéｎzéxǐng hūｎzédìng 冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgàｏfǎｎbìmiàｎjūyǒｕcháng yèwúbiàｎ出必告反必面居有常业无变shìsuīxiǎｏwùshàｎwéｉgǒｕshàｎwéｉzǐdàｏkuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuīxiǎｏwùsīcáng gǒｕsīcáng qīｎxīｎshāng 物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīｎsuǒhào lìwèｉjùqīｎsuǒwùjǐｎwèｉqù亲所好力为具亲所恶谨为去shēｎyǒｕshāng yíqīｎyōｕdéyǒｕshāng yíqīｎxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīｎàｉwǒxiàｏhénáｎqīｎzēng wǒxiàｏfāng xiáｎ亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīｎyǒｕguòjiàｎshǐgēng yíwúsèróｕwúshēng 亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiàｎbúrùyuèfùjiàｎhàｏqìsuítàwúyuàｎ谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīｎyǒｕjíyàｏxiāｎcháng zhòｕyèshìbùlíchuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāng sān niáｎcháng bēｉyèjūchùbiàｎjiǔròｕjué丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāng jìｎlǐjìjìｎchéng shìsǐzhěrúshìshēng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生chūzétì【出则弟】xiōng dàｏyǒｕdìdàｏgōng xiōng di mùxiàｏzàｉzhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáｉwùqīng yuàｎhéshēng yáｎyǔrěｎfèｎzìmǐｎ财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐｎshíhuòzuòzǒｕzhǎng zhěxiāｎyòｕzhěhòｕ或饮食或坐走长者先幼者后zhǎng hūréｎjídàｉjiàｏréｎbùzàｉjǐjídàｏ长呼人即代叫人不在已即到chēng zūｎzhǎng wùhūmíng duìzūｎzhǎng wùxiàｎnéng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyīzhǎng wúyáｎtuìgōng lì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎchéng xiàjūguòyóｕdàｉbǎｉbùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎng zhělìyòｕwùzuòzhǎng zhězuòmìng nǎｉzuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūｎzhǎngqiáｎshēng yàｏdīdībùwéｎquèfēｉyí尊长前声要低低不闻却非宜jìｎbìqūtuìbìchíwèｎqǐduìshìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfùrúshìfùshìzhūxiōng rúshìxiōng 事诸父如事父事诸兄如事兄Jǐｎ【谨】zhāｏqǐzǎｏyèmiáｎchílǎｏyìzhìxīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chéｎbìguan jiāｎshùkǒｕbiàｎniàｏhuízhéjìngshǒｕ晨必盥兼漱口便溺回辄净手guāｎbìzhèng niǔbìjiéwàyǔlǚjùjǐｎqiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguāｎfúyǒｕding wèｉwùluàｎdùｎzhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjiébúguìhuáshàng xúｎfèｎxiàchèｎjiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐｎshíwùjiǎｎzéshíshìkěwùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则niáｎfāng shàｏwùyǐｎjiǔyǐｎjiǔzuìzuìwéｉchǒｕ年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōng róng lìduāｎzhèng yīshēｎyuáｎbàｉgōngjìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiàｎyùwùbǒyǐwùjījùwùyáｏbì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎｎjiēliáｎwùyǒｕshēng kuāｎzhuǎｎwāｎwùchùléng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqìrúzhíyíng rùxūshìrúyǒｕréｎ执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng máng duōcuòwùwèｉnáｎwùqīng lüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòｕnàｏchǎng juéwùjìｎxiépìshìjuéwùwèｎ斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiāng rùméｎwèｎshúcúｎjiāng shàngtáng shēng bìyáng 将入门问孰存将上堂声必扬réｎwèｎshuíduìyǐmíng wúyǔwǒbùfēｎmíng 人问谁对以名吾与我不分明yòｎgréｎwùxūmíng qiútǎng bùwèｎjíwéｉtōｕ用人物须明求倘不问即为偷jièréｎwùjíshíhuáｎhòｕyǒｕjíjièbùnáｎ借人物及时还后有急借不难xìｎ【信】Fáｎchūyáｎxìｎwéｉxiāｎzhàyǔwàng xīkěyāｎ凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduōbùrúshǎｏwéｉqíshìwùnìngqiǎｏ话说多不如少惟其是勿佞巧jiāｎqiǎｏyǔhuìwūcíshìjǐng qìqièjièzhī奸巧语秽污词市井气切戒之jiàｎwèｉzhēｎwùqīng yáｎzhīwèｉdìwùqīngchuáｎ见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēｉyíwùqīng nuògǒｕqīng nuòjìｎtuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fáｎdàｏzìzhòng qiěshūwùjíjíwùmóhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōcháng cǐshuōduǎｎbùguāｎjǐmòxiáｎguǎｎ彼说长此说短不关己莫闲管jiàｎréｎshàｎjísīqízòng qùyuǎｎyǐjiàｎjī见人善即思齐纵去远以渐跻jiàｎréｎèjínèｉxǐng yǒｕzégǎｉwújiājǐng 见人恶即内省有则改无加警wéｉdéxuéwéｉcáｉyìbùrúréｎdāng zìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfúruòyǐｎshíbùrúréｎwùshēng qī若衣服若饮食不如人勿生戚wéｎguònùwéｎyùlèsǔｎyǒｕláｉyìyǒｕquè闻过怒闻誉乐损友来益友却wéｎyùkǒng wéｎguòxīｎzhíliàng shìjiàｎxiāng qīｎ闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīｎfēｉmíng wéｉcuòyǒｕxīｎfēｉmíng wéｉè无心非名为错有心非名为恶guònéng gǎｉguīyúwútǎng yǎｎshìzēng yìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fàｎàｉzhòng【泛爱众】fáｎshìréｎjiēxūàｉtiāｎtóng fùdìtóng zàｉ凡是人皆须爱天同覆地同载xìng gāｏzhěmíng zìgāｏréｎsuǒzhòng fēｉmàｏgāｏ行高者名自高人所重非貌高cáｉdàzhěwàng zìdàréｎsuǒfúfēｉyáｎdà才大者望自大人所服非言大yǐyǒｕnéng wùzìsīréｎsuǒnéng wùqīng zī己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎｎfùwùjiāｏpíｎwùyàｎgùwùxǐxīｎ勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新réｎbùxiáｎwùshìjiǎｏréｎbùāｎwùhuàrǎｏ人不闲勿事搅人不安勿话扰réｎyǒｕduǎｎqièmòjiēréｎyǒｕsīqièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫说dàｏréｎshàｎjíshìshàｎréｎzhīzhīyùsīmiǎｎ道人善即是善人知之愈思勉yáng réｎèjìshìèjízhīshèｎhuòqiězuò扬人恶即是恶疾之甚祸且作shàｎxiāngquàｎdéjiējiàｎguòbùguīdàｏliǎng kuī善相劝德皆建过不规道两亏fáｎqǔyǔguìfēｎxiǎｏyǔyíduōqǔyíshǎｏ凡取与贵分晓与宜多取宜少jiāng jiāréｎxiāｎwèｎjǐjǐbúyùjísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēｎyùbàｏyuàｎyùwàng bàｏyuàｎduǎｎbàｏēｎcháng 恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dàｉbìpúshēｎguìduāｎsuīguìduāｎcíéｒkuāｎ待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúréｎxīｎbùráｎlǐfúréｎfāng wúyáｎ事服人心不然理服人方无言qīｎréｎ【亲仁】tóng shìréｎlèｉbùqíliúsúzhòng réｎzhěxī同是人类不齐流俗众仁者希guǒréｎzhěréｎduōwèｉyáｎbúhuìsèbúmèｉ果仁者人多畏言不讳色不媚néng qīｎréｎwúxiàｎhǎｏdérìjìｎguòrìshǎｏ能亲仁无限好德日进过日少bùqīｎréｎwúxiàｎhàｉxiǎｏréｎjìｎbǎｉshìhuàｉ不亲仁无限害小人进百事坏yúlìxuéwéｎ【余力学文】búlìxíng dàｎxuéwéｎzhǎng fúhuáchéng héréｎ不力行但学文长浮华成何人dàｎlìxíng bùxuéwéｎrèｎjǐjiàｎmèｉlǐzhēｎ但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎyǒｕsāｎdàｏxīｎyǎｎkǒｕxìｎjiēyàｏ读书法有三到心眼口信皆要fāng dúcǐwùmùbǐcǐwèｉzhōng bǐwùqǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuāｎwéｉxiàｎjǐｎyònggōng gōng fūdàｏzhìsètōng 宽为限紧用功工夫到滞塞通xīｎyǒｕyísuízhájìjiùréｎwèｎqiúquèyì心有疑随札记就人问求确义fang shìqīng qiáng bìjìng jīàｎjiébǐyàｎzhèng 房室清墙壁净几案洁笔砚正mòmópiāｎxīｎbùduāｎzìbújìng xīｎxiāｎbìng 墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎｎjíyǒｕding chùdúkàｎbìhuáｎyuáｎchù列典籍有定处读看毕还原处suīyǒｕjíjuàｎshùqíyǒｕquēhuàｉjiùbǔzhī虽有急卷束齐有缺坏就补之fēｉshèngshūbǐng wùshìbìcōngmíng huàｉxīｎzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbàｏwùzìqìshèng yǔxiáｎkěxúｎzhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致11。
弟子规(全文拼音版)
弟d ì子z ǐ规ɡu ī【总z ǒn ɡ 叙x ù】弟d ì 子z ǐ 规ɡu ī 圣sh èn ɡ 人r én 训x ùn 首sh ǒu 孝xi ào 悌t ì 次c ì 谨j ǐn 信x ìn 泛f àn 爱ài 众zh òn ɡ而ér 亲q īn 仁r én 有y ǒu 余y ú 力l ì 则z é 学xu é 文w én 【入r ù则z é孝xi ào 】 父f ù 母m ǔ 呼h ū应y īn ɡ 勿w ù 缓hu ǎn 父f ù 母m ǔ 命m ìn ɡ 行x ín ɡ 勿w ù 懒l ǎn 父f ù 母m ǔ 教ji ào须x ū 敬j ìn ɡ 听t īn ɡ 父f ù 母m ǔ 责z é 须x ū 顺sh ùn 承ch én ɡ 冬d ōn ɡ 则z é 温w ēn夏xi à 则z é 凊qing 晨ch én 则z é 省x ǐn ɡ 昏h ūn 则z é 定d ìn ɡ 出ch ū 必b ì 告ɡào反f ǎn 必b ì 面mi àn 居j ū 有y ǒu 常ch án ɡ 业y è 无w ú 变bi àn 事sh ì 虽su ī 小xi ǎo勿w ù 擅sh àn 为w éi 苟ɡǒu 擅sh àn 为w éi 子z ǐ 道d ào 亏ku ī 物w ù 虽su ī 小xi ǎo勿w ù 私s ī 藏z àn ɡ 苟ɡǒu 私s ī 藏z àn ɡ 亲q īn 心x īn 伤sh ān ɡ 亲q īn 所su ǒ 好h ǎo力l ì 为w éi 具j ù 亲q īn 所su ǒ 恶è 谨j ǐn 为w éi 去q ù 身sh ēn 有y ǒu 伤sh ān ɡ贻y í 亲q īn 忧y ōu 德d é 有y ǒu 伤sh ān ɡ 贻y í 亲q īn 羞xi ū 亲q īn 爱ài 我w ǒ孝xi ào 何h é 难n án 亲q īn 憎z ēn ɡ 我w ǒ 孝xi ào 方f ān ɡ 贤xi án 亲q īn 有y ǒu 过ɡu ò谏ji àn 使sh ǐ 更ɡèn ɡ 怡y í 吾w ú 色s è 柔r óu 吾w ú 声sh ēn ɡ 谏ji àn 不b ù 入r ù悦yu è 复f ù 谏ji àn 号h ào 泣q ì 随su í 挞t à 无w ú 怨yu àn 亲q īn 有y ǒu 疾j í药y ào 先xi ān 尝ch án ɡ 昼zh òu 夜y è 侍sh ì 不b ù 离l í 床chu án ɡ 丧s àn ɡ 三s ān 年ni án常ch án ɡ 悲b ēi 咽y àn 居j ū 处ch ù 变bi àn 酒ji ǔ 肉r òu 绝ju é 丧s àn ɡ 尽j ìn 礼l ǐ祭j ì 尽j ìn 诚ch én ɡ 事sh ì 死s ǐ 者zh ě如r ú 事sh ì 生sh ēn ɡchū zé tì【出则弟】xiōng dào yǒu dì dào gōng xiōng dì mù xiào zài zhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cái wù qīng yuàn hé shēng yán yǔ rěn fèn zì mǐn 财物轻怨何生言语忍忿自泯huò yǐn shí huò zuò zǒu zhǎng zhě xiān yòu zhě hòu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎng hū rén jí dài jiào rén bù zài jǐ jí dào 长呼人即代叫人不在已即到chēng zūn zhǎng wù hū míng duì zūn zhǎng wù xiàn néng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lù yù zhǎng jí qū yī zhǎng wú yán tuì gōng lì 路遇长疾趋揖长无言退恭立qí xià mǎ chéng xià jū guò yóu dài bǎi bù yú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎng zhě lì yòu wù zuò zhǎng zhě zuò mìng nǎi zuò 长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūn zhǎng qián shēng yào dī dī bù wén què fēi yí 尊长前声要低低不闻却非宜jìn bìqūtuìbìchíwèn qǐduìshìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfùrúshìfùshìzhūxiōng rúshìxiōng 事诸父如事父事诸兄如事兄【谨】zhāo qǐzǎo yèmián chílǎo yìzhìxīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chén bìguan jiān shùkǒu biàn niào huízhéjìng shǒu 晨必盥兼漱口便溺回辄净手guān bì zhèng niǔbìjiéwàyǔlǚjùjǐn qiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguān fúyǒu ding wèi wùluàn dùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjiébúguìhuáshàng xún fèn xiàchèn jiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐn shíwùjiǎn zéshíshìkěwùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则nián fāng shào wùyǐn jiǔ yǐn jiǔzuìzuìwéi chǒu 年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōng róng lìduān zhèng yīshēn yuán bài gōng jìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiàn yùwùbǒyǐ wùjījùwùyáo bì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎn jiēlián wùyǒu shēng kuān zhuǎn wān wùchù léng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqìrúzhíyíng rùxūshìrúyǒu rén 执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng máng duō cuòwùwèi nán wùqīng lüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòu nào chǎng juéwùjìn xiépìshìjuéwùwèn 斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiāng rùmén wèn shúcún jiāng shàng táng shēng bìyáng 将入门问孰存将上堂声必扬rén wèn shuíduìyǐmíng wúyǔwǒ bùfēn míng 人问谁对以名吾与我不分明yòn grén wùxūmíng qiútǎng bùwèn jíwéi tōu 用人物须明求倘不问即为偷jièrén wùjíshíhuán hòu yǒu jíjièbùnán 借人物及时还后有急借不难【信】fán chūyán xìn wéi xiān zhàyǔwàng xīkěyān 凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduō bùrúshǎo wéi qíshìwùnìng qiǎo 话说多不如少惟其是勿佞巧jiān qiǎo yǔ huìwūcíshìjǐng qìqièjièzhī 奸巧语秽污词市井气切戒之jiàn wèi zhēn wùqīng yán zhīwèi dìwùqīng chuán 见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēi yíwùqīng nuògǒu qīng nuòjìn tuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fán dào zìzhòng qiěshū wùjíjíwùmóhū 凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuō cháng cǐshuōduǎn bùguān jǐ mòxián guǎn 彼说长此说短不关己莫闲管jiàn rén shàn jísīqízòng qùyuǎn yǐjiàn jī见人善即思齐纵去远以渐跻jiàn rén èjínèi xǐng yǒu zégǎi wújiājǐng 见人恶即内省有则改无加警wéi déxuéwéi cái yìbùrúrén dāng zìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfúruòyǐn shíbùrúrén wùshēng qī若衣服若饮食不如人勿生戚wén guònùwén yùlèsǔn yǒu lái yìyǒu què闻过怒闻誉乐损友来益友却wén yùkǒng wén guòxīn zhí liàng shìjiàn xiāng qīn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīn fēi míng wéi cuòyǒu xīn fēi míng wéi è无心非名为错有心非名为恶guò néng gǎi guīyúwútǎng yǎn shìzēng yìgū 过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhòng【泛爱众】fán shìrén jiēxūài tiān tong fùdìtong zài 凡是人皆须爱天同覆地同载xìng gāo zhě míng zìgāo rén suǒ zhòng fēi mào gāo 行高者名自高人所重非貌高cái dàzhě wàng zìdàrén suǒfúfēi yán dà才大者望自大人所服非言大yǐyǒu néng wùzìsī rén suǒ néng wùqīng zī 己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎn fùwùjiāo pín wùyàn gùwùxǐxīn 勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rén bùxián wùshìjiǎo rén bùān wùhuàrǎo 人不闲勿事搅人不安勿话扰rén yǒu duǎn qièmòjiērén yǒu sī qièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫说dào rén shàn jíshìshàn rén zhīzhī yùsīmiǎn 道人善即是善人知之愈思勉yáng rén èjìshìèjízhīshèn huòqiězuò扬人恶即是恶疾之甚祸且作shàn xiāng quàn déjiējiàn guòbùguī dào liǎng kuī 善相劝德皆建过不规道两亏fán qǔyǔ guìfēn xiǎo yǔyíduō qǔyíshǎo 凡取与贵分晓与宜多取宜少jiāng jiārén xiān wèn jǐ jǐbúyùjísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēn yùbào yuàn yùwàng bào yuàn duǎn bào ēn cháng 恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dài bìpúshēn guìduān suīguìduān cíér kuān 待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrén xīn bùrán lǐfúrén fāng wúyán 势服人心不然理服人方无言qīn rén【亲仁】tóng shìrén lèi bùqíliúsúzhòng rén zhěxī 同是人类不齐流俗众仁者希guǒrén zhě rén duōwèi yán búhuìsèbúmèi 果仁者人多畏言不讳色不媚néng qīn rén wúxiàn hǎo dérìjìn guòrìshǎo 能亲仁无限好德日进过日少bùqīn rén wúxiàn hài xiǎo rén jìn bǎi shìhuài 不亲仁无限害小人进百事坏yú lì xué wén【余力学文】búlìxíng dàn xué wén zhǎng fúhuáchéng hérén 不力行但学文长浮华成何人dàn lìxíng bùxuéwén rèn jǐjiàn mèi lǐzhēn 但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎ yǒu sān dào xīn yǎn kǒu xìn jiēyào 读书法有三到心眼口信皆要fāng dúcǐ wùmùbǐ cǐwèi zhōng bǐwùqǐ 方读此勿慕彼此未终彼勿起kuān wéi xiàn jǐn yòng gōng gōng fūdào zhìsètōng 宽为限紧用功工夫到滞塞通xīn yǒu yísuízhájìjiùrén wèn qiúquèyì心有疑随札记就人问求确义fang shìqīng qiáng bìjìng jīàn jiébǐyàn zhèng 房室清墙壁净几案洁笔砚正mòmópiān xīn bùduān zìbújìng xīn xiān bìng 墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎn jíyǒu ding chùdúkàn bìhuán yuán chù列典籍有定处读看毕还原处suīyǒu jíjuàn shùqíyǒu quēhuài jiùbǔzhī 虽有急卷束齐有缺坏就补之fēi shèng shūbǐng wùshìbìcōng míng huài xīn zhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbào wùzìqìshèng yǔxián kěxún zhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致。
弟子规全文标准拼音
弟子规全文标准拼音弟子规全文标准拼音《弟子规》原名《训蒙文》，是清朝康熙年间秀才李毓秀所作。
下面小编收集了标准拼音，供大家参考。
dì zǐ guī弟子规zǒng xù【总叙】dìzǐguī shèngrénxùn shǒuxiàotì cìjǐnxìn弟子规圣人训首孝悌次谨信fànàizhòng érqīnrén yǒuyúlì zéxuéwén泛爱众而亲仁有余力则学文rù zé xiào【入则孝】fùmǔhū yìngwùhuǎn fùmǔmìng xíngwùlǎn父母亲呼应勿缓父母亲命行勿懒fùmǔjiào xūjìngtīng fùmǔzé xūshùnchéng父母亲教须敬听父母亲责须顺承dōngzéwēn xiàzéqìng chénzéxǐng hūnzédìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgào fǎnbìmiàn jūyǒucháng yèwúbiàn出必告反必面居有常业无变shìsuīxiǎo wùshànwéi gǒushànwéi zǐdàokuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuīxiǎ o wùsīcáng gǒusīcáng qīnxīnshāng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīnsuǒhào lìwèijù qīnsuǒwù jǐnwèiqù亲所好力为具亲所恶谨为去shēnyǒushāng yíqīnyōu déyǒushāng yíqīnxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīnàiwǒ xiàohénán qīnzēngwǒ xiàofāngxián亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīnyǒuguò jiànshǐgēng yíwúsè róuwúshēng亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiànbúrù yuèfùjiàn hàoqìsuí tàwúyuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīnyǒují yàoxiāncháng zhòuyèshì bùlíchuáng亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāngsānnián chángbēiyè jūchùbiàn jiǔròujué丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāngjìnlǐ jìjìnchéng shìsǐzhě rúshìshēng丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zé tì【出则弟】xiōngdàoyǒu dìdàogōng xiōngdìmù xiàozàizhōng兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqīng yuànhéshēng yányǔrěn fènzìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐnshí huòzuòzǒu zhǎngzhěxiān yòuzhěhòu或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrén jídàijiào rénbùzài jǐjídào长呼人即代叫人不在已即到chēngzūnzhǎng wùhūmíng duìzūnzhǎng wùxiànnéng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyī zhǎngwúyán tuìgōnglì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎ chéngxiàjū guòyóudài bǎibùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhělì yòuwùzuò zhǎngzhězuò mìngnǎizuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūnzhǎngqián shēngyàodī dībùwén quèfēiyí尊长前声要低低不闻却非宜jìnbìqū tuìbìchí wènqǐduì shìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfù rúshìfù shìzhūxiōng rúshìxiōng事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn【谨】zhāoqǐzǎo yèmiánchí lǎoyìzhì xīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chénbìguàn jiānshùkǒu biànniàohuí zhéjìngshǒu 晨必盥兼漱口便溺回辄净手guānbìzhèng niǔbìjié wàyǔlǚ jùjǐnqiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguānfú yǒudìngwèi wùluàndùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjié búguìhuá shàngxúnfèn xiàchènjiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐnshí wùjiǎnzé shíshìkě wùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则niánfāngshào wùyǐnjiǔ yǐnjiǔzuì zuìwéichǒu年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōngróng lìduānzhèng yīshēnyuán bàigōngjìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiànyù wùbǒyǐ wùjījù wùyáobì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎnjiēlián wùyǒushēng kuānzhuǎnwān wùchùléng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqì rúzhíyíng rùxūshì rúyǒurén执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng mángduōcuò wùwèinán wùqīnglüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòunàochǎng juéwùjìn xiépìshì juéwùwèn斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiāngrùmén wènshúcúnjiāngshàngtáng shēngbìyáng 将入门问孰存将上堂声必扬rénwènshuí duìyǐmíng wúyǔwǒ bùfēnmíng人问谁对以名吾与我不分明yòngrénwù xūmíngqiú tǎngbùwèn jíwéitōu用人物须明求倘不问即为偷jièrénwù jíshíhuán hòuyǒují jièbùnán借人物及时还后有急借不难xìn【信】fánchūyán xìnwéixiān zhàyǔwàng xīkěyān凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduō bùrúshǎo wéiqíshì wùnìngqiǎo话说多不如少惟其是勿佞巧jiānqiǎoyǔ huìwūcí shìjǐngqì qièjièzhī奸巧语秽污词市井气切戒之jiànwèizhēn wùqīngyán zhīwèidì wùqīngchuán见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēiyí wùqīngnuò gǒuqīngnuò jìntuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fándàozì zhòngqiěshū wùjíjí wùmóhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōcháng cǐshuōduǎn bùguānjǐ mòxiánguǎn彼说长此说短不关己莫闲管jiànrénshàn jísīqí zòngqùyuǎn yǐjiànjī见人善即思齐纵去远以渐跻jiànrénè jínèixǐng yǒuzégǎi wújiājǐng见人恶即内省有则改无加警wéidéxué wéicáiyì bùrúrén dāngzìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfú ruòyǐnshí bùrúrén wùshēngqī若衣服若饮食不如人勿生戚wénguònù wényùlè sǔnyǒulái yìyǒuquè闻过怒闻誉乐损友来益友却wényùkǒng wénguòxīn zhíliàngshì jiànxiāngqīn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīnfēi míngwéicuò yǒuxīnfēi míngwéiè无心非名为错有心非名为恶guònénggǎi guīyúwú tǎngyǎnshì zēngyìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhòng【泛爱众】fánshìrén jiēxūài tiāntóngfù dìtóngzài凡是人皆须爱天同覆地同载xìnggāozhě míngzìgāo rénsuǒzhòng fēimàogāo 行高者名自高人所重非貌高cáidàzhě wàngzìdà rénsuǒfú fēiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunéng wùzìsī rénsuǒnéng wùqīngzī己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎnfù wùjiāopín wùyàngù wùxǐxīn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rénbùxián wùshìjiǎo rénbùān wùhuàrǎo人不闲勿事搅弟子规入则孝读后感一我们已经学完了《弟子规·入则孝》，那么我们应该怎样孝顺自己的父母呢？先请大家听一则我看到的小故事：黄香，字文强，东汉江夏安陆（今湖北安陆西北）人。
(完整版)弟子规全文拼音版
dì zǐ guī弟子规zǒng xù 【总叙】dìzǐ guī shèng rén xùn shǒu xiào tì cìjǐn xìn 弟子规圣人训首孝悌次谨信fàn ài zhòn g ér qīｎrén yǒｕyúlìzé xué wén 泛爱众而亲仁有余力则学文rù zé xiào【入则孝】fù mǔ hūyìng wùhuǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn 父母呼应勿缓父母命行勿懒fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zé xūshùn chéng 父母教须敬听父母责须顺承dōng zéwēn xiàzéqìng chén zéxǐng hūn zé dìng 冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgào fǎn bìmiàn jūyǒｕcháng yèwúbiàn 出必告反必面居有常业无变shìsuīxiǎo wùshàn wéi gǒｕ shàn wéi zǐdào kuī 事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuīxiǎo wùsīcáng gǒｕsīcáng qīｎxīｎshāng 物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīｎsuǒhào lìwèi jùqīｎsuǒwùjǐｎwèi qù亲所好力为具亲所恶谨为去shēｎyǒｕshāng yíqīｎyōu déyǒｕshāng yíqīｎxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīｎài wǒxiào hénán qīｎzēng wǒxiào fāng xián 亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīｎyǒｕ guòjiàn shǐgēng yíwúsèróu wúshēng 亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiàn búrùyuèfùjiàn hào qìsuítàwúyuàn 谏不入悦复谏号泣随挞无怨cháng zhòu yèshìbùlíchuáng qīｎyǒu jíyào xiāｎ亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāngsāｎ nián cháng bēｉyèjūchùbiàn jiǔròu jué丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāng jìn lǐjìjìn chéng shìsǐzhě rúshìshēng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zé tì 【出则弟】xiōng dào yǒu dìdào gōng xiōng dìmùxiào zài zhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cái wùqīng yuàn héshēng yán yǔrěn fèn zìmǐｎ财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐｎshíhuò zuòzǒｕzhǎngzhěxiān yòu zhěhòu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrén jídài jiào rén bùzài jǐjídào 长呼人即代叫人不在已即到chēngzūｎzhǎng wùhūmíng duìzūｎzhǎng wùxiàn néng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyī zhǎng wúyán tuìgōng lì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎ chéng xiàjū guòyóu dài bǎｉbùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhělìyòu wùzuòzhǎngzhězuòmìng nǎｉzuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūｎzhǎng qián shēng yào dīdībùwén quèfēｉyí尊长前声要低低不闻却非宜jìn bìqūtuìbìchíwèn qǐduìshìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfùrúshìfùshìzhūxiōng rúshìxiōng 事诸父如事父事诸兄如事兄jǐｎ【谨】zhāｏqǐzǎｏyèmián chílǎｏyìzhìxīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chén bìguan jiāｎshùkǒu biàn niào huízhéjìn g shǒｕ晨必盥兼漱口便溺回辄净手guāｎbì zhèng niǔbìjiéwàyǔlǚjùjǐｎqiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguāｎfúyǒｕding wèi wùluàn dùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjiébúguìhuáshàng xún fèn xiàchèn jiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐｎshíwùjiǎｎzéshíshìkěwùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则nián fāng shào wùyǐｎjiǔ yǐｎjiǔzuìzuìwéi chǒu 年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōng róng lìduāｎ zhèng yīshēｎ yuán bài gōng jìn g 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiàn yùwùbǒyǐ wùjījùwùyáo bì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎｎjiēlián wùyǒｕshēng kuāｎzhuǎｎwān wùchù lén g 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqìrúzhíyíng rùxūshìrúyǒｕrén 执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng máng duō cuòwùwèi nán wùqīng lüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòu nào chǎng juéwùjìn xiépìshìjuéwùwèn 斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问shàng táng shēng bìyáng jiāngrùmén wèn shúcún jiāng将入门问孰存将上堂声必扬rén wèn shuíduìyǐmíng wúyǔwǒ bùfēｎmíng 人问谁对以名吾与我不分明yòn grén wùxūmíng qiútǎng bùwèn jíwéi tōｕ用人物须明求倘不问即为偷jièrén wùjíshíhuán hòu yǒｕjíjièbùnán 借人物及时还后有急借不难xìn【信】fán chūyán xìn wéi xiān zhàyǔwàng xīkěyān 凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduō bùrúshǎｏwéi qíshìwùnìng qiǎｏ话说多不如少惟其是勿佞巧jiāｎqiǎｏyǔ huìwūcíshìjǐngqìqièjièzhī 奸巧语秽污词市井气切戒之jiàn wèi zhēn wùqīng yán zhīwèi dìwùqīng chuán 见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēｉyíwùqīng nuògǒｕqīng nuòjìn tuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fán dào zìzhòng qiěshū wùjíjíwùmóhū 凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuō cháng cǐshuōduǎn bùguāｎjǐ mòxián guǎn 彼说长此说短不关己莫闲管jiàn rén shàn jísīqízòng qùyuǎn yǐjiàn jī见人善即思齐纵去远以渐跻jiàn rén èjínèi xǐng yǒｕzégǎi wújiājǐng 见人恶即内省有则改无加警wéi déxuéwéi cái yìbùrúrén dāng zìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfúruòyǐｎshíbùrúrén wùshēngqī若衣服若饮食不如人勿生戚wén guònùwén yùlèsǔｎyǒｕlái yìyǒｕquè闻过怒闻誉乐损友来益友却ng shìjiàn xiāng qīｎwén yùkǒng wén guòxīn zhí lià闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīｎfēi míng wéi cuòyǒｕxīｎfēi míng wéi è无心非名为错有心非名为恶guò néng gǎi guīyúwútǎng yǎｎ shìzēng yìgū 过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhòn g【泛爱众】fán shìrén jiēxūài tiāｎtong fùdìtong zài 凡是人皆须爱天同覆地同载xìng gāｏzhě míng zìgāo rén suǒ zhòng fēｉmào gāo 行高者名自高人所重非貌高cái dàzhě wàng zìdàrén suǒfúfēｉyán dà才大者望自大人所服非言大yǐyǒｕ néng wùzìsī rén suǒ néng wùqīng zī 己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎｎ fùwùjiāｏpín wùyàn gùwùxǐxīn 勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rén bùxián wùshìjiǎｏrén bùān wùhuàrǎo 人不闲勿事搅人不安勿话扰rén yǒｕduǎn qièmòjiērén yǒｕsī qièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫说dào rén shàn jíshìshàn rén zhīzhī yùsīmiǎn 道人善即是善人知之愈思勉yáng rén èjìshìèjízhīshèn huòqiězuò扬人恶即是恶疾之甚祸且作shàn xiāng quàn déjiējiàn guòbùguī dào liǎng kuī 善相劝德皆建过不规道两亏fán qǔyǔ guìfēｎxiǎo yǔyíduō qǔyíshǎo 凡取与贵分晓与宜多取宜少jiāng jiārén xiāｎwèn jǐ jǐbúyùjísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēｎyùbào yuàn yùwàng bào yuàn duǎn bào ēｎcháng 恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dài bìpúshēｎ guìduān suīguìduān cíér kuāｎ待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrén xīｎbùrán lǐfúrén fāng wúyán 势服人心不然理服人方无言qīn réｎ【亲仁】tóng shìrén lèi bùqíliúsúzhòng rén zhěxī 同是人类不齐流俗众仁者希guǒrén zhě rén duōwèi yán búhuìsèbúmèi 果仁者人多畏言不讳色不媚néng qīｎrén wúxiàn hǎo dérìjìn guòrìshǎｏ能亲仁无限好德日进过日少bùqīｎrén wúxiàn hài xiǎｏrén jìn bǎｉshìhuài 不亲仁无限害小人进百事坏xué wényú lì【余力学文】búlìxíng dàn xué wén zhǎng fúhuáchéng hérén 不力行但学文长浮华成何人dàn lìxíng bùxuéwén rèn jǐjiàn mèi lǐzhēn 但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎ yǒｕsāｎdào xīｎyǎｎkǒu xìn jiēyào 读书法有三到心眼口信皆要fāng dúcǐ wùmùbǐ cǐwèi zhōng bǐwùqǐ 方读此勿慕彼此未终彼勿起kuāｎ wéi xiàn jǐｎyòng gōng gōng fūdào zhìsètōng 宽为限紧用功工夫到滞塞通xīｎyǒｕyísuízhájìjiùrén wèn qiúquèyì心有疑随札记就人问求确义fang shìqīng qiáng bìjìn g jīàn jiébǐyàn zhèng 房室清墙壁净几案洁笔砚正mòmópiāｎxīｎbùduāｎzìbújìn g xīｎxiāｎbìng 墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎｎjíyǒｕ ding chùdúkàn bìhuán yuán chù列典籍有定处读看毕还原处suīyǒｕjíjuàn shùqíyǒｕquēhuài jiùbǔzhī 虽有急卷束齐有缺坏就补之fēｉshèng shūbǐng wùshìbìcōng míng huài xīｎzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbào wùzìqìshèng yǔxián kěxún zhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致《弟子规》对孩子的成长有着深远的影响.希望家长督促孩子背诵国学经典《弟子规》.。
《弟子规》汉语拼音版
《弟子规》汉语拼音版dìzǐguÿ弟子规zǒng xù【总叙】dì zǐ guÿ shâng rãn xùn shǒu xiào tì cì jǐn xìn 弟子规圣人训首孝悌次谨信fàn ài zhîng ãr qÿn rãn yǒu yú lì zã xuã wãn 泛爱众而亲仁有余力则学文rù zã xiào【入则孝】fù mǔ hū yìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒fù mǔ jiào xū jìng tÿng fù mǔ zã xū shùn chãng父母教须敬听父母责须顺承dōng zã wýn xià zã qìng chãn zã xǐng hūn zã dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chū bì gào fǎn bì miàn jū yǒu cháng yâ wú biàn出必告反必面居有常业无变shì suÿ xiǎo wù shàn wãi gǒu shàn wãi zǐ dào kuÿ事虽小勿擅为苟擅为子道亏wù suÿ xiǎo wù sÿ cáng gǒu sÿ cáng qÿn xÿn shüng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qÿn suǒ hào lì wâi jù qÿn suǒ wù jǐn wâi qù亲所好力为具亲所恶谨为去shýn yǒu shüng yí qÿn yōu dã yǒu shüng yí qÿn xiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qÿn ài wǒ xiào hã nán qÿn zýng wǒ xiào füng xián 亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qÿn yǒu guî jiàn shǐ gýng yí wú sâ rïu wú shýng亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiàn bú rù yuâ fù jiàn hào qì suí tà wú yuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qÿn yǒu jí yào xiün cháng zhîu yâ shì bù lí chuáng亲有疾药先尝昼夜侍不离床süng sün nián cháng býi yâ jū chù biàn jiǔ rîu juã丧三年常悲咽居处变酒肉绝süng jìn lǐ jì jìn chãng shì sǐ zhþ rú shì shýng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zã tì【出则弟】xiōng dào yǒu dì dào gōng xiōng dì mù xiào zài zhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cái wù qÿng yuàn hã shýng yán yǔ rþn fân zì mǐn 财物轻怨何生言语忍忿自泯huî yǐn shí huî zuî zǒu zhǎng zhþ xiün yîu zhþ hîu或饮食或坐走长者先幼者后zhǎng hū rãn jí dài jiào rãn bù zài jǐ jí dào长呼人即代叫人不在己即到chýng zūn zhǎng wù hū míng duì zūn zhǎng wù xiàn nãng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lù yù zhǎng jí qū yÿ zhǎng wú yán tuì gōng lì路遇长疾趋揖长无言退恭立qí xià mǎ chãng xià jū guî yïu dài bǎi bù yú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎng zhþ lì yîu wù zuî zhǎng zhþ zuî mìng nǎi zuî长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūn zhǎng qián shýng yào dÿ dÿ bù wãn quâ fýi yí尊长前声要低低不闻却非宜jìn bì qū tuì bì chí wân qǐ duì shì wù yí进必趋退必迟问起对视勿移shì zhū fù rú shì fù shì zhū xiōng rú shì xiōng 事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn【谨】zhüo qǐ zǎo yâ mián chí lǎo yì zhì xÿ cǐ shí朝起早夜眠迟老易至惜此时chãn bì guàn jiün shù kǒu biàn nì huí zhã jìng shǒu晨必盥兼漱口便溺回辄净手guün bì zhâng niǔ bì jiã wà yǔ lǚ jù jǐn qiâ冠必正纽必结袜与履俱紧切zhì guün fú yǒu dìng wâi wù luàn dùn zhì wū huì置冠服有定位勿乱顿致污秽yÿ guì jiã bú guì huá shàng xún fân xià chân jiü衣贵洁不贵华上循分下称家duì yǐn shí wù jiǎn zã shí shì kþ wù guî zã对饮食勿拣择食适可勿过则nián füng shào wù yǐn jiǔ yǐn jiǔ zuì zuì wãi chǒu年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bù cōng rïng lì duün zhâng yÿ shýn yuán bài gōng jìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wù jiàn yù wù bǒ yǐ wù jÿ jù wù yáo bì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎn jiý lián wù yǒu shýng kuün zhuǎn wün wù chù lãng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhí xū qì rú zhí yíng rù xū shì rú yǒu rãn 执虚器如执盈入虚室如有人shì wù máng máng duō cuî wù wâi nán wù qÿng lûâ事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dîu nào chǎng juã wù jìn xiã pì shì juã wù wân斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiüng rù mãn wân shú cún jiüng shàng táng shýng bì yáng 将入门问孰存将上堂声必扬rãn wân shuí duì yǐ míng wú yǔ wǒ bù fýn míng人问谁对以名吾与我不分明yîng rãn wù xū míng qiú tǎng bù wân jí wãi tōu 用人物须明求倘不问即为偷jiâ rãn wù jí shí huán hîu yǒu jí jiâ bù nán借人物及时还后有急借不难xìn【信】fán chū yán xìn wãi xiün zhà yǔ wàng xÿ kþ yün凡出言信为先诈与妄奚可焉huà shuō duō bù rú shǎo wãi qí shì wù nìng qiǎo话说多不如少惟其是勿佞巧jiün qiǎo yǔ huì wū cí shì jǐng qì qiâ jiâ zhÿ奸巧语秽污词市井气切戒之jiàn wâi zhýn wù qÿng yán zhÿ wâi dì wù qÿng chuán 见未真勿轻言知未的勿轻传shì fýi yí wù qÿng nuî gǒu qÿng nuî jìn tuì cuî事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fán dào zì zhîng qiþ shū wù jí jí wù mï hū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐ shuō cháng cǐ shuō duǎn bù guün jǐ mî xián guǎn彼说长此说短不关己莫闲管jiàn rãn shàn jí sÿ qí zîng qù yuǎn yǐ jiàn jÿ见人善即思齐纵去远以渐跻jiàn rãn â jí nâi xǐng yǒu zã gǎi wú jiü jǐng 见人恶即内省有则改无加警wãi dã xuã wãi cái yì bù rú rãn düng zì lì唯德学唯才艺不如人当自砺ruî yÿ fú ruî yǐn shí bù rú rãn wù shýng qÿ若衣服若饮食不如人勿生戚wãn guî nù wãn yù lâ sǔn yǒu lái yì yǒu quâ闻过怒闻誉乐损友来益友却wãn yù kǒng wãn guî xÿn zhí liàng shì jiàn xiüng qÿn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wú xÿn fýi míng wãi cuî yǒu xÿn fýi míng wãi â无心非名为错有心非名为恶guî nãng gǎi guÿ yú wú tǎng yǎn shì zýng yì gū过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhîng【泛爱众】fán shì rãn jiý xūài tiün tïng fù dì tïng zài凡是人皆须爱天同覆地同载xìng güo zhþ míng zì güo rãn suǒ zhîng fýi mào güo 行高者名自高人所重非貌高cái dà zhþ wàng zì dà rãn suǒ fú fýi yán dà才大者望自大人所服非言大yǐ yǒu nãng wù zì sÿ rãn suǒ nãng wù qÿng zÿ己有能勿自私人所能勿轻訾wù chǎn fù wù jiüo pín wù yàn gù wù xǐ xÿn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rãn bù xián wù shì jiǎo rãn bùün wù huà rǎo人不闲勿事搅人不安勿话扰rãn yǒu duǎn qiâ mî jiý rãn yǒu sÿ qiâ mî shuō人有短切莫揭人有私切莫说dào rãn shàn jí shì shàn rãn zhÿ zhÿ yù sÿ miǎn 道人善即是善人知之愈思勉yáng rãn â jì shìâ jí zhÿ shân huî qiþ zuî扬人恶即是恶疾之甚祸且作shàn xiüng quàn dã jiý jiàn guî bù guÿ dào liǎng kuÿ善相劝德皆建过不规道两亏fán qǔ yǔ guì fýn xiǎo yǔ yí duō qǔ yí shǎo凡取与贵分晓与宜多取宜少jiüng jiü rãn xiün wân jǐ jǐ bú yù jí sù yǐ将加人先问己己不欲即速已ýn yù bào yuàn yù wàng bào yuàn duǎn bào ýn cháng恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dài bì pú shýn guì duün suÿ guì duün cíãr kuün待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shì fú rãn xÿn bù rán lǐ fú rãn füng wú yán势服人心不然理服人方无言qÿn rãn【亲仁】tïng shì rãn lâi bù qí liú sú zhîng rãn zhþ xÿ同是人类不齐流俗众仁者希guǒ rãn zhþ rãn duō wâi yán bú huì sâ bú mâi果仁者人多畏言不讳色不媚nãng qÿn rãn wú xiàn hǎo dã rì jìn guî rì shǎo能亲仁无限好德日进过日少bù qÿn rãn wú xiàn hài xiǎo rãn jìn bǎi shì huài不亲仁无限害小人进百事坏yú lì xuã wãn【余力学文】bú lì xíng dàn xuã wãn zhǎng fú huá chãng hã rãn 不力行但学文长浮华成何人dàn lì xíng bù xuã wãn rân jǐ jiàn mâi lǐ zhýn但力行不学文任己见昧理真dú shū fǎ yǒu sün dào xÿn yǎn kǒu xìn jiý yào读书法有三到心眼口信皆要füng dú cǐ wù mù bǐ cǐ wâi zhōng bǐ wù qǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuün wãi xiàn jǐn yîng gōng gōng fū dào zhì sâ tōng 宽为限紧用功工夫到滞塞通xÿn yǒu yí suí zhá jì jiù rãn wân qiú quâ yì心有疑随札记就人问求确义fang shì qÿng qiáng bì jìng jÿàn jiã bǐ yàn zhâng房室清墙壁净几案洁笔砚正mî mï piün xÿn bù duün zì bú jìng xÿn xiün bìng 墨磨偏心不端字不敬心先病liâ diǎn jí yǒu dìng chù dú kàn bì huán yuán chù列典籍有定处读看毕还原处suÿ yǒu jí juàn shù qí yǒu quý huài jiù bǔ zhÿ虽有急卷束齐有缺坏就补之fýi shâng shū bǐng wù shì bì cōng míng huài xÿn zhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wù zì bào wù zì qì shâng yǔ xián kþ xún zhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致总叙概述：弟子规原名〈训蒙文〉，为清朝康熙年间秀才李毓秀所作。
- 1、下载文档前请自行甄别文档内容的完整性，平台不提供额外的编辑、内容补充、找答案等附加服务。
- 2、"仅部分预览"的文档,不可在线预览部分如存在完整性等问题,可反馈申请退款(可完整预览的文档不适用该条件!)。
- 3、如文档侵犯您的权益，请联系客服反馈,我们会尽快为您处理(人工客服工作时间：9:00-18:30)。
dì zǐ guī弟子规弟子：一般有两种意义：一是年纪较小为人弟和为人子的人；二是指学生。
这里是用一种意义上的“弟子”。
zǒng xù【总叙】dì zǐ guī shèng rén xùn shǒu xiào tì cì jǐn xìn弟子规圣人训首孝悌次谨信解读：弟子规这本书，是依据至圣先师孔子的教诲而编成的生活规范。
首先在日常生活中，要做到孝顺父母，友爱兄弟姊妹。
其次在一切日常生活言语行为中要小心谨慎，要讲信用。
fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lì zé xué wén泛爱众而亲仁有余力则学文解读：和大众相处时要平等博爱，并且亲近有仁德的人，向他学习，这些都是很重要非做不可的事，如果做了之后，还有多余的时间精力，就应该好好的学习六艺等其他有益的学问。
rù zé xiào【入则孝】在日常生活中要孝顺父母fù mǔ hū yìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn 父母呼应勿缓父母命行勿懒解读：父母呼唤，应及时回答，不要慢吞吞的很久才应答，父母有事交代，要立刻动身去做，不可拖延或推辞偷懒。
fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zé xū shùn chéng 父母教须敬听父母责须顺承解读：父母教导我们做人处事的道理，是为了我们好，应该恭敬的聆听。
做错了事，父母责备教诫时，应当虚心接受，不可强词夺理，使父母亲生气、伤心。
（君子闻过则喜，小人闻过则怒。
）dōng zé wēn xià zé qìng chén zé xǐng hūn zé dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定解读：侍奉父母要用心体贴，二十四孝的黄香（香九龄），为了让父亲安心睡眠，夏天睡前会帮父亲把床铺扇凉，冬天寒冷时会为父亲温暖被窝，实在值得我们学习。
早晨起床之后，应该先探望父母，并向父母请安问好。
下午回家之后，要将今天在外的情形告诉父母，向父母报平安，使老人家放心。
chū bì gào fǎn bì miàn jū yǒu cháng yè wú biàn 出必告反必面居有常业无变解读：外出离家时，须告诉父母要到哪里去，回家后还要当面禀报父母回来了，让父母安心。
平时起居作息，要保持正常有规律，做事有常规，不要任意改变，以免父母忧虑。
shì suī xiǎo wù shàn wéi gǒu shàn wéi zǐ dào kuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏解读：纵然是小事，也不要任性，擅自作主，而不向父母禀告。
如果任性而为，容易出错，就有损为人子女的本分，因此让父母担心，是不孝的行为。
wù suī xiǎo wù sī cáng gǒu sī cáng qīn xīn shāng 物虽小勿私藏苟私藏亲心伤解读：公物虽小，也不可以私自收藏占为己有。
如果私藏，品德就有缺失，父母亲知道了一定很伤心。
qīn suǒ hào lì wèi jù qīn suǒ wù jǐn wèi qù亲所好力为具亲所恶谨为去解读：父母亲所喜好的东西，应该尽力去准备，父母所厌恶的事物，要小心谨慎的去除（包含自己的坏习惯）。
shēn yǒu shāng yí qīn yōu dé yǒu shāng yí qīn xiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞解读：要爱护自己的身体，不要使身体轻易受到伤害，让父母亲忧虑。
（曾子曰：“身体发肤受之父母，不敢毁伤”）。
要注重自己的品德修养，不可以做出伤风败德的事，使父母亲蒙受耻辱。
qīn ài wǒ xiào hé nán qīn zēng wǒ xiào fāng xián 亲爱我孝何难亲憎我孝方贤解读：当父母亲喜爱我们的时候，孝顺是很容易的事；当父母亲不喜欢我们，或者管教过于严厉的时候，我们一样孝顺，而且还能够自己反省检点，体会父母的心意，努力改过并且做得更好，这种孝顺的行为最是难能可贵。
qīn yǒu guò jiàn shǐ gēng yí wú sè róu wú shēng 亲有过谏使更怡吾色柔吾声解读：父母亲有过错的时候，应小心劝导改过向善，劝导时态度要诚恳，声音必须柔和，并且和颜悦色，（子夏问孝。
子曰：“色难。
”）jiàn búrùyuèfùjiàn hào qìsuítàwúyuàn 谏不入悦复谏号泣随挞无怨解读：如果父母不听规劝，要耐心等待，一有适当时机，例如父母情绪好转或是高兴的时候，再继续劝导；如果父母仍然不接受，甚至生气，此时我们虽难过得痛哭流涕，也要恳求父母改过，纵然遭遇到责打，也无怨无悔，以免陷父母于不义，使父母一错再错，铸成大错。
qīn yǒu jí yào xiān cháng zhòu yè shì bù lí chuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床解读：父母亲病了，吃的药要自己先尝一下，看看是不是太苦、太烫；父母亲病倒在床上，要日夜护理，不离开他们的身边。
sāng sān nián cháng bēi yè jū chù biàn jiǔ ròu jué丧三年常悲咽居处变酒肉绝解读：父母去世之后，守孝期间（古礼三年），要常常追思、感怀父母教养的恩德。
自己的生活起居必须调整改变，不能贪图享受，应该戒绝酒肉。
sāng jìn lǐ jì jìn chéng shì sǐ zhě rú shì shēng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生解读：办理父母亲的丧事要哀戚合乎礼节，不可草率马虎，也不可以为了面子铺张浪费，才是真孝顺。
祭拜时应诚心诚意，对待已经去世的父母，要如同生前一样恭敬。
chū zé tì【出则弟】在日常生活中友爱兄弟姐妹xiōng dào yǒu dìdào gōng xiōng dìmùxiào zài zhōng兄道友弟道恭兄弟睦孝在中解说：当哥哥姐姐的要能友爱弟妹，做弟妹的应做到恭敬兄姐，这样兄弟姐妹就能和睦而减少冲突，父母心中就快乐。
在这和睦当中就存在孝道。
cái wùqīng yuàn héshēng yán yǔrěn fèn zìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯解说：把身外所用的钱财物品看轻点，少计较，兄弟之间就不会产生怨恨；讲话时不要太冲动，伤感情的话要能忍住不说，那么不必要的冲突怨恨就会消失无踪。
huòyǐn shíhuòzuòzǒu zhǎng zhěxiān yòu zhěhòu或饮食或坐走长者先幼者后解说：不管是吃东西或喝饮料，要请长辈先用；如果和长辈坐在一起，要请长辈先坐；如果和长辈走在一起，应让长辈先走。
zhǎng hūrén jídài jiào rén bùzài jǐjídào 长呼人即代叫人不在已即到解说：长辈呼叫人时，自己听见了，要替长辈去传唤。
如果所叫的人不在时，自己应当回来报告长辈，更能进一步请问长辈，有没有需要帮忙的事情。
chēng zūn zhǎng wùhūmíng duìzūn zhǎng wùxiàn néng 称尊长勿呼名对尊长勿见能解说：称呼长辈时，不可以直呼长辈的名字，那是不礼貌的行为；在长辈面前，不要表现自己很有才能，藐视长辈。
lùyùzhǎng jíqūyīzhǎng wúyán tuìgōng lì路遇长疾趋揖长无言退恭立解说：走路时遇见长辈，要赶紧走上前去行礼问候，如果长辈没和我们说话时，就先退在一旁恭恭敬敬的站着，让长辈先走过去。
qíxiàmǎchéng xiàjūguòyóu dài bǎi bùyú骑下马乘下车过犹待百步余解说：如果自己是骑马的，遇到长辈就应该下马，如果乘坐车辆就应该下车，让长辈先过去，等待大约离我们百步的距离以后，自己才上马或上车。
zhǎng zhělìyòu wùzuòzhǎng zhězuòmìng nǎi zuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐解说：如果长辈还站着，年幼的我们不应先坐下来，如果长辈坐着，允许我们坐下时才可以坐下。
zūn zhǎng qián shēng yào dīdībùwén quèfēi yí尊长前声要低低不闻却非宜解说：在长辈面前讲话，声音要低，但是回答的声音，低到听不清楚，那也不适当，要和颜悦色，声音要柔和清楚才好。
jìn bìqūtuìbìchíwèn qǐduìshìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移解说：觐见长辈时走路要快点，动作表现得很礼节，等到告退时，要慢慢退出。
长辈问话时，要站起回答，眼神注视长辈，不要左右移动。