《朱子治家格言拼音版》

《朱zh ū子z ī家ji ā训x ùn

》

黎明即起lí míng jí qǐ，洒扫庭除sǎ sǎo tíng chú，要内外整洁yào nèi wài zhěng jié。既昏便息jì hūnbiàn xī，关锁门户guān suǒ mén hù，必亲自检点bì qīn zì jiǎn diǎn 。一粥一饭yī zhōu yī fàn ，当思来处不易dāng sī lái chǔ bù yì；半丝半缕bàn sī bàn lǚ

，恒念物力维艰héng niàn wù lì wéi jiān 。宜未雨而绸缪yí wèi yǔ ér chóu móu ，毋而渴而掘井wú lín kě ér jué jǐng

。

自奉必须俭约zì fèng bì xū jiǎn yuē，宴客切勿流连yàn kè qiè wù liú lián

。

器具质而洁qì jù zhì ér jié，瓦缶胜金玉wá fǒu shèng jīn yù；饮食约而精yǐn shí yuē ér jīng ，园蔬愈珍馐yuán shū yù zhēn xiū。勿营华屋wù yíng huá wū，勿谋良田wù móu liáng tián 。三姑六婆sān gū liù pó，实淫盗之媒shí yín dào zhī méi ；婢美妾娇bì měi qiè jiāo ，非闺房之福fēi guī fáng zhī fú。童仆勿用俊美tóng pú wù yòng jùn měi

，

妻妾切忌艳妆qī qiè qiè jì yàn zhuāng 。祖宗虽远zǔ zōng suī yuān ，祭祀不可不诚jì sì bù kě bù chéng ；子孙虽愚zǐ sūn suī yú，经书不可不读jīng shū bù kě bù dù。居身务期俭朴jū shēng wù qī jián pǔ

，

教子要有义方jiào zǐ yào yǒu yì fāng 。莫贪意外之财mò tān yì wài zhī cái ，莫饮过量之酒mò yǐn guò liàng zhī jiǔ。与肩挑贸易yǔ jiān tiǎo mào yì，毋占便宜wù zhàn pián yì；见贫苦亲邻jiàn pín kǔ qín lín ，须多温恤xū duō wēn xù。刻薄成家kè bò chéng jiā，理无久享lǐ wǔ jiǔ xiǎng ；伦常乖舛lún cháng guāi chuǎn ，立见消亡lì jiàn xiāo wáng 。兄弟叔侄xióng dì shū zhí，须分多润寡xū fēn duō rùn guǎ；长幼内外zhǎng yòu nèi wài ，宜法肃辞严yí fǎ sù cí yán 。听妇言tīng fù yán ，乖骨肉guāigǔ ròu ，岂是丈夫qǐ shì zhàng fū；重赀财zhòng zī cái ，薄父母bó fù mǔ

，不成人子bù chéng rén zǐ。嫁女择佳婿jià nǚ zé jiā xù，毋索重聘wú suǒ zhòng pìn ；娶媳求淑女qǔ xī qiú shū nǚ，

勿计厚奁wú jì hòu lián 。见jiàn 富fù贵guì而ér 生shēng 谄chǎn 容róng 者zhě，最可耻zuì kě chǐ

；

遇贫穷而作娇态者yù pín qióng érzuò jiāotài zhě，贱莫甚jirn mò shèn 。居家戒争讼jū jiā jiè zhēng sòng

，讼则终凶sòng zē zhōng xiōng ；处世戒多言chǔ shì jiè duō yán ，言多必失yán duō bì shī

。

勿恃势力而凌逼孤寡wú shì shì lìérlíng bī gū guā，毋贪口腹而恣杀牲禽wù tān kǒu fù ér zìshāshēngqín 。乖僻自是guāi pì zì shì，悔误必多；huǐ wù bì duō颓惰自甘tuí duò zì gān ，家道难成jiā dào nán chéng 。狎昵恶少xiá nì è shào

，

久必受其累jiǔ bì shòu qí lèi ；屈志老成qū zhì lǎo chéng ，急则可相依jí zé kě xiāng yī。轻听发言qīng tīng fā yán ，安知非人之谮诉ān zhī fēi rén zhī zèn sù？当忍耐三思dāng rěn nài sān sī；因事相争yīn shì xiāng zhēng

，焉知非我之不是yān zhī fēi wǒ zhī bǔ shì？须平心暗想xū píng xīn àn xiǎng 。施惠勿念shī huì wù niàn

，

受恩莫忘shòu ēn mò wàng 。凡事当留余地fán shì dāng liú yú dì，得意不宜再往dé yì bù yí zài wǎng 。人有喜庆rén yǒu xǐ qìng ，不可生妒嫉心bù kě shēng dù jì xīn ；人有祸患rén yǒu huò huàn ，不可生喜幸心bù kě shēng xǐ xìng xīn

。

善欲人见shàn yù rén jiàn ，不是真善bǔ shì zhēn shàn ；恶恐人知è kǒng rén zhī，便是大恶biàn shì dà è

。

见色而起淫心jiàn sè ér qǐ yǐn xīn ，报在妻女bào zài qī nǚ；匿怨而用暗箭nì yuàn ér yòng àn jiàn ，祸延子孙huò yán zǐ sūn 。家门和顺jiā méng hé shùn ，虽饔飧不继suī yōng sūn bú jì，亦有余欢yì yǒu yú huān ；国课早完guó kè zǎo wán ，即囊橐无余jí náng tuó wú yú，自得至乐zì dé zhì lè。读书志在圣贤dú shū zhì zài shèng xián ，非徒科第fēi tú kē dì；为官心存君国wéi guān xīn cún jūn guó，岂计身家qǐ jì shēn jiā，守分安命shǒu fèn ān mìng ，顺时听天shùn shí tīng tiān ，为人若此wéi rén ruò cǐ，庶乎近焉shù hū jìn yān

。