《论语》学而篇带拼音

《论语》学而篇带拼音
《论语》学而篇带拼音

六 2 班朗诵稿:《论语》学而篇

yu e xu e ei sh i x i zh i b u y i yu e h u y o ue ngz i yu“f 0 ng 曰:“ 学而时习之,不亦说乎有朋自远方

l ai b u y i l e h u r en b u zh 1 er b u y un b u y i j un z 1 h u

来,不亦乐乎人不知,而不愠,不亦君子乎”

z 1 yu e q i w eir en y e xi aot i er h aoO an sh a n gzh e xi an

子曰:“其为人也孝弟,而好犯上者,鲜

y1b u h ao f an sh a ng e r h a o zu o lu an zh e w er zh1y ou y e 矣;不好犯上,而好作乱者,未之有也。j u n z1 w u b en b en l ie r d a o sh e ng xi a o t i y e zh e q w ei 君子务本,本立而道生。孝弟也者,其为

r e n zh1 b en y u

人之本与”

yu e qi ao y an l i ngs e xi an y1r e n

曰:巧言令色,鲜矣仁。”

z1yu e w u r i s an x1 ngw u sh en w e r r e n m oue r b u zh o ngh

u

子曰:“ 吾日三省吾身。为人谋而不忠乎y u p e ngy ou ji ao er b u x in h u chu anb u x h u

与朋友交而不信乎传不习乎”

yu e d aoqi an ch e n gzh 1 gu o j i n gsh i er y an ji e y o n g er

曰:“ 道千乘之国,敬事而言,节用而

air en sh 1 miny 1 sh

爱人,使民以时。”

yu e d i z1 r u z e xi ao ch u z e t i j 1ner x in f aar zh on g

曰:“ 弟子入则孝,出则弟,谨而信,汎爱众,

er q inn en x i gy Ou y d i z e y 1 xu e w en

而亲仁,行有余力,则以学文。”

xi a yu e xi anxi an y i s e sh i f u m u n e ngji e q l i sh i 夏曰:“ 贤贤易色;事父母能竭其力;事

j un n e n gzh i q i sh en y u p e ngy ou ji ao y an er y ou x in 君,能致其身;与朋友交,言而有信。

su 1 yu e weixu e w u b i wei zh 1 xu e y 1

虽曰未学,吾必谓之学矣。

yu e j un z1b u zh o ngz e b u w ei xu e z e b u g u zh u zh o ng

曰:“ 君子,不重则不威;学则不固。主忠

心、x in w u y du b u r u j 1 zh e gu o z e w u d a n g ai

信。无友不如己者;过则勿惮改”

z i yu e sh en zh o n gzhu 1 yu an minde gu 1 h bu y 1

子曰:“ 慎终追远,民德归厚矣。”

q in w en y u z 1 g o ngyu e f u z 1 zh i y u sh i b a ngy e b i w en q i 禽问于子贡曰:夫子至于是邦也,必闻其

zh e ng qi u zh 1 y u y i y u zh 1 y u z 1 g o n gyu e f u z 1 w en 政,求之与,抑与之与”子贡曰:“夫子温

li a ng g o ng ji an r a ngy1d e zh1 f u z1 zh1 qi u zh1 y e 良、恭、俭、让以得之。夫子之求之也,

q i zh u y i h u r e n zh1qi u zh1y u

其、诸异乎人之求之与”

yu e f u z ai gu an q i zh i f u m o gu an q i x i ng s an ni an 曰:“父在,观其志;父没,观其行;三年

w u g ai y u f u zh1d ao k e w e i xi ao y y1

无改于父之道,可谓孝矣。”

y du z1 yu e l1zh1 y o ng h e w ei gu i xi a n w a ngzh1

12.有子曰:“礼之用,和为贵。先王之

d a o s1 w ei m

e i xi ao d a y o u zh1y ou su o b u x i ng zh1 h e 道,斯为美。小大由之,有所不行。知和

er h e b u y1 l 1ji e zh1 y i b u k e x i ngy e

而和,不以礼节之,亦不可行也。”

z 1 yu e x inj in y u y i y an k e f u y e g o ngj in y u l 1 yu an 子曰:“ 信近于义,言可复也;恭近于礼,远

ch 1 r u y e y 1n b u sh 1 q i q 1n y i k e z o ngy e

耻辱也;因不失其亲,亦可宗也。”

yu e j un z 1 sh i w u qi u b ao j u w u qi uan miny u sh ier 曰:“ 君子食无求饱,居无求安,敏于事而

sh en y u y an ji ty o d ao er zh e n g an k e wPih a xu 刊g y 1

慎于言,就有道而正焉,可谓好学也已。”

g o n gyu e p in di w U ch an f u er w u ji ao h e r u z 1 yu e

贡曰:“ 贫而无谄,富而无骄,何如”子曰:

k e y e w ei r u o p iner e f u er h ao l 1 zh e y e z 1 g O ng

“可也。未若贫而乐,富而好礼者也。”子贡yu e sh i y un r u qi e r u cu o r u zhu o r u m o q 1 s 1 zh 1曰:《诗》云,‘如切如磋!如琢如磨 ',其斯之

w ei y u z 1 yu e c i y e sh 1 k e y u y an sh 1 y 1 y 1 g ao zh u 谓与”子曰:“赐也!始可与言《诗》已矣,告诸w a ng er zh1 l ai zh e

往而知来者。”

hu an r en zh1 b u j 1 zh1 hu an b u zh1 r en y e

患人之不己知,患不知人也。”

相关主题
相关文档
最新文档